اثر رژیم‌های آبیاری برروی برخی خصوصیات فیزیولوژیک، مورفولوژیک و عملکرد دانه هیبریدهای جدید ذرت

به منظور بررسی اثر رژیم‌های آبیاری بر برخی از خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک و عملکرد دانه هیبریدهای جدید ذرت، آزمایشی در مزرعه موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در تابستان سال 1389 انجام شد. طرح آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار بود. کرت‌های اصلی شامل سه سطح آبیاری 70، 100 و 130 میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر استاندارد کلاس A بود. 14 هیبرید ذرت، شامل 11 هیبرید جدید و سه هیبرید شاهد (KSC704, KSC720, KSC700) در کرت‌های فرعی قرار داده شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش معنی‌داری در شاخص سطح برگ، تعداد بلال در بوته، وزن هزار دانه و عملکرد دانه شد. محتوای پرولین آزاد برگی و فاصله زمانی بین ظهور کاکل تا گرده‌افشانی نیز در اثر تنش خشکی افزایش معنی‌داری داشتند. هیبرید شماره 3، دارای بالاترین عملکرد دانه (8/6977 کیلوگرم در هکتار) و هیبرید شماره 4 (شاهد KSC700) دارای کمترین عملکرد دانه (4653 کیلوگرم در هکتار) بود. بالاترین نسبت دانه به بلال (81/0) در هیبریدهای 4 و 5 (شاهد KSC704 و KSC700) و کمترین نسبت (72/0) در هیبرید شماره 14 به دست آمد. بیشترین وزن هزار دانه (3/286 گرم) را هیبرید شماره 12 و کمترین وزن هزار دانه (7/236 گرم) را هیبرید شماره 3 داشت. به طور کلی برای آب و هوایی مشابه اقلیم کرج و تحت شرایط تنش خشکی، هیبرید شماره 3 به عنوان یک هیبرید امیدبخش برای مطالعات بیشتر مناسب می‌باشد.